Chronische ontsteking van maagdarmkanaal
In Nederland zijn er ongeveer 20.000 mensen met de ziekte van Crohn. De ziekte manifesteert zich meestal bij mensen tussen de 15 en de 25 jaar, maar ook bij kleine kinderen kan de ziekte voorkomen. De ziekte van Crohn komt iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De ziekte van Crohn noemt men, net als colitis ulcerosa, ook wel een inflammatory bowel disease (IBD). Bij de ziekte van Crohn komen ontstekingen in het hele maagdarmkanaal voor; van de mond tot de anus.
Het verloop van de ziekte van Crohn is per persoon verschillend. Bij de meeste patiënten met de ziekte van Crohn zijn de dunne darm, de dikke darm, en/of de endeldarm ontstoken, maar er kan ook sprake zijn van ontstekingen
in de rest van het spijsverteringskanaal. Dit leidt tot fistels, littekenweefsel en daardoor vernauwingen (stenose). Soms is de dunne darm ook aangetast, wat kan leiden tot een verminderde voedselopname. Hierdoor ontstaat er tekort aan mineralen en vitaminen, wat vermagering en bloedarmoede
tot gevolg kan hebben. Bij kinderen kan dit voor een groeiachterstand zorgen. Ook kunnen de ontstekingen bij Crohn zorgen voor aften, gewrichtspijn, of pijnlijke en gezwollen gewrichten, pijnlijke blauwrode plekken op de huid van de onderbenen, leverziekten, galstenen, nierstenen, botontkalking (osteoporose) en ontstoken ogen.
Westerse auto-immuunziekte
Ondanks uitgebreid onderzoek is de oorzaak van de ziekte van Crohn nog niet geheel bekend. Waarschijnlijk gaat het ook niet om één aanwijsbare oorzaak, maar leiden verschillende ziekteverwekkende mechanismen tot de chronische darmontsteking. In elk geval is het afweersysteem
bij de ziekte van Crohn in de war; deze valt het eigen lichaam aan. Daarom wordt de ziekte van Crohn ook wel een auto-immuunziekte
genoemd. Verder is bekend dat erfelijkheid
en omgevingsfactoren
een rol kunnen spelen bij het ontstaan van de ziekte. Roken vergroot de kans op de ziekte van Crohn en heeft ook een negatief effect op het verloop van de ziekte. Dat geldt ook voor 'verkeerde' voeding.
De ziekte van Crohn komt veel vaker voor in (West)-Europa en Noord-Amerika en minder in Afrika en Azië. De typische westerse voeding en leefstijl
lijken daarom een rol te spelen in het ontstaan van de ziekte. Een westers dieet met te veel aan suikers
en vetten
en het gebruik van antibiotica
verstoren de samenstelling van het darmmicrobioom. De slijmvliezen in de darmen beschadigen door een slechte spijsvertering en onvoldoende spijsverteringsenzymen. Mensen met de ziekte van Crohn hebben een verhoogd risico op hart – en vaatziekten. Daarnaast hebben mensen met een chronische ontsteking van de dikke darm een verhoogde kans op darmkanker.
Meest voorkomende klachten
- Diarree, vaak met bloed en slijm
- Buikpijn
- Maagklachten
- Vermoeidheid
- Moeite met het ophouden van de ontlasting
- Loze aandrang tot ontlasting
- Opgezette buik
- Misselijkheid
- Verminderde eetlust
- Voedingstekorten door malabsorptie
- Bloedarmoede door bloedverlies
- Groeiachterstand bij kinderen